มองเห็นแสงรำไร โผล่บนขอบฟ้า
เย็นลมหนาวโชยมา กลางเถียงนาน้อย
เห็นข้าวจี่ที่เจ้ามัก น้ำตาของแม่ไหลย้อย
ในอิขามม่งมันยังคอย คนน้อยมากิน
คิดฮอดตอนที่เจ้าไปเอาปลาข่อน
แม่ก็ยังออนซอนงัวน้อยเกลือกตม
หนาวจนโตสั่น บ่อาบน้ำแม่ก็ยังดม
กลิ่นเหนียวที่ติดผ้าห่มลูกยังโชยมา
ไปทำงานเมืองไกล เป็นใด๋หนอหล่า
ลืมปิ้งกบปิ้งปลาบ้านเฮาแล้วบ่
กองเฟืองข้าง ๆ โพน มันก็ยังเฝ้ารอ
ปิ้งหนูอิพ่อ ค้างไฟจนไหม้
บั้งข้าวหลามสุกแล้วละเด้อลูกหล่า
ว่าวจุฬาเทิ่งฟ้า แนมหาบ่เห็น
ของเฮือนน้อยก็เริ่มพัง บ่มีคนมานั่งเล่น
ฮอยยิ้มที่แม่เคยเห็น เหลือเพียงรูปถ่าย
ให้เจ้าหวนคืนมา คือลมได้บ่
คนทางบ้านยังรอเจ้าคืนมาหา
ผ้าห่มที่เจ้าอยากได้ แม่ขายข้าวซื้อแล้วเด้อลูกหล่า
บ่ต้องย่านหนาวดอกลูกจ๋า แม่สิกอดเอา
ไปทำงานเมืองไกล เป็นใด๋หนอหล่า
ลืมปิ้งกบปิ้งปลาบ้านเฮาแล้วบ่
กองเฟืองข้าง ๆ โพน มันก็ยังเฝ้ารอ
ปิ้งหนูอิพ่อ ค้างไฟจนไหม้
บั้งข้าวหลามสุกแล้วละเด้อลูกหล่า
ว่าวจุฬาเทิ่งฟ้า แนมหาบ่เห็น
ของเฮือนน้อยก็เริ่มพัง บ่มีคนมานั่งเล่น
ฮอยยิ้มที่แม่เคยเห็น เหลือเพียงรูปถ่าย
ให้เจ้าหวนคืนมา คือลมได้บ่
คนทางบ้านยังรอเจ้าคืนมาหา
ผ้าห่มที่เจ้าอยากได้ แม่ขายข้าวซื้อแล้วเด้อลูกหล่า
บ่ต้องย่านหนาวดอกลูกจ๋า แม่สิกอดเอา
ผ้าห่มที่เจ้าอยากได้ แม่ขายข้าวซื้อแล้วเด้อลูกหล่า
บ่ต้องย่านหนาวดอกลูกจ๋า แม่สิกอดเอา
