ชีวิตเพียงลำพังก็ยังท้อแท้ร่อแร่ต้นตาล ริมคันนา
ดันมีไทรเข้ามา เกาะรัดกายา เอาไว้
คิดว่าคงสุขใจ หากแม้นมีใคร เดินร่วมทาง
ชีวิตต้องเปลี่ยนผันเมื่อตัวเธอนั้นเข้ามาอ่อนล้า ยิ่งกว่าเดิม
เธอไม่เคยช่วยเติม ช่วยเสริมกำลัง ไปฝั่งฝัน
น้ำเข้าเรือทุกวัน ไม่ช่วยวิดกัน มันคงจม
* พี่เป็นดั่งต้นตาล รักเธอนั้นแต่เธอเอาแต่ใจ
เธอเป็นต้นไทร ไม่ทำไหรมาเกาะกินอย่างเดียว
เอาแต่แต่งตัว ทูนหัวกับขอเงินไปเที่ยวไม่ช่วยกันหากินเก็บเกี่ยว
คิดอย่างเดียวแค่ขอให้เธอสบาย
** ชีวิตต้องซมซานโอ้ตาลต้นน้อยค่อย ๆ ซีดเซียว เหี่ยวลง
ไทรยังเบ่งบาน แตกกิ่งแตกก้านสาขา
รักเธอสุดอุรา ยอมสิ้นชีวา ดังตาลลาไทร
( *,** )
รักเธอสุดอุรา ยอมสิ้นชีวา ดั่งตาลลาไทร
