INTRO:/
ตะวันบ่ายคล้อย ลูกน้อยคอยอยู่บ้าน
เสร็จจากเลิกงาน พ่อจึงรีบไปหา
พานพบกับตุ๊กตา ถูกขว้างทิ้งมาอยู่ริมข้างทาง
เก็บเอามาล้าง เก็บเอามาสร้าง
เก็บเอามาวาง ข้างกายลูกน้อย
ความหมายแม้ไม่เลิศลอย
ดวงตาลูกน้อย ยังพลอยลุกโชน
* เพียงตุ๊กตาขาหัก ที่นอนจมปลักอยู่ในโคลนตม
กลับสร้างสรรค์ ความรักและรื่นรมย์
กับคนบางคน ในสังคมเดียวกัน
** หลับเถิดลูกน้อย พ่อจะคอยพัดให้
แม่เจ้าจากไป ไม่มีวันกลับมา
หลับฝันกับตุ๊กตาหนึ่งขา
ไม่นานหรอกหนา พ่อจะซื้อให้ใหม่
SOLO:/
(ซ้ำ *,**)
หลับฝันกับตุ๊กตาหนึ่งขา
ไม่นานหรอกหนา พ่อจะซื้อให้ใหม่
