Intro :
ทำไมเธอ ถึงไม่เหมือนเก่า ทำไมเธอ ถึงไม่รักเรา
ทำไมเธอ ถึงมอบทุกอย่างให้กับเขา
ทำไมเธอ ถึงอารมณ์ดี ทั้ง ๆ ที่ฉันกำลังเศร้า
พยายามเข้าใกล้เท่าไหร่ เธอก็ไม่เอา เพิ่งได้รู้.....
* (เพราะ) ว่าฉัน (นั้น) คือวิญญาณ ผู้ทุกข์ทรมาน
หลอกหลอนเธอมาตั้งนาน ไม่รู้ตัวว่าตาย
ฉันได้ตายไปจากใจของเธอ
กลายเป็นวิญญาณไร้ความหมาย..... (ตั้งนานแล้ว )
Solo/
คำบอกรัก กลายเป็นคำหลอกหลอน
คำออดอ้อน กลายเป็นทำให้รำคาญ
ต้องอ้อนวอน ขอพบหน้าเธอ
เหมือนขอเศษทาน ปรากฎตัวให้เธอเห็นที่ใด
เธอร้อนใจ รีบทักทายแล้วเดินผ่าน
ไม่มีแล้ว ยิ้มแห่งความสุข ตลอดกาล ฮือ...
ซ้ำ ( * )
Intro :
ซ้ำ ( * , * )
คำขอร้องครั้งสุดท้ายถึงเธอ คำพูดเธอจะปล่อยฉันไปได้
บอกมาเลย ว่าหมดรัก ให้กัน
ฉันควรต้องไป ให้ฉันนั้นเป็นวิญญาณ
ที่หลุดพ้นทรมาน
