** สัญชาตญาณของคนจะโดนทิ้ง
คือความจริงที่ไม่ได้คิดไปเอง
มันรับรู้ง่ายจะตาย ทุกอย่างเธอไม่เหมือนเดิม
สัญชาตญาณของคนจะโดนทิ้ง
สิ่งที่เหลือไว้วันนี้คือหมางเมิน
เวลาที่ใกล้หมด ก็ทำได้เพียงแค่รอ
เธอจะพูดความจริง
จำตัวเองได้ไหมว่าเคยแสนดี
จากเป็นคนที่คอยห่วงใย ใส่ใจทุกอย่าง
เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นอีกทาง
พูดจากับฉันแปลกแปลก
หงุดหงิดง่ายจะทำอะไรอะไรก็น่ารำคาญ
* พยายามทำความเข้าใจ และมองเธอในแง่ดี
แต่เธอเหมือนตั้งใจให้รู้ว่าเธอหมดรัก
(**)
เธอเคยพูดว่ารักกับฉันทุกวัน
แต่วันนี้คงยากที่เธอจะพูดเหมือนเก่า
ไม่ต้องการทำตัวเป็นคนที่ดูงี่เง่าเลยเธอ
แต่ที่เธอจงใจแสดง ปวดใจฉันทุกที
(*,**) (**)
