เวอร์ชั่นคอนเสิร์ต 25 ปี มีหวัง
//
// บอกให้รู้ไว้ หัวใจรักจริง ไม่เคยทอดทิ้ง ให้ใครเสียใจ
//
// ตัวผู้พันธุ์นี้ เขาเรียกหลายใจ จะให้ทำไงโอ๊ย....
//
// จริงจังแค่ไหน แค่ไหนเรียกจริงจัง ผิดเพียง 8 ครั้ง ถึง 9 ซะที่ไหน
//
// ร้องเพลงเพลงนี้ มากสระไอ ให้แทนหัวใจ
//
// คอยจะคอยจะรอ จะคอยโอกาส ที่เธอตกลงมา
//
// คอยจะคอยจะรอเวลา ที่เธอจะเห็นใจ
(พูด.......)
ขุนแผน...ขุนแผนจะไปออกรบ สะพายย่าม สมัยก่อนน่าจะไม่มีกระเป๋านะ
เดินขึ้นบันไดเดินผ่านต้นไม้ต้นหญ้าอะไรของแก พูดกับภรรยาแกว่า
ลำดวนเอ๊ยยย.....พี่จะด่วนไปก่อนแล้ว ทั้งเกศแก้ว พิกุล ยี่สุขสี จะโรยร้าง ทางสิ้นกลิ่นมาลี
จำปีเอ๊ยยยย....อีกกี่ปีจะมาพบ รากไม้จะต่างหมอน นอนมานาน
ดาวดาษจะต่างใต้น่าใจหาย ลงบันใดใจเจียนจะขาดตาย น้ำตาตกกระจาย พรั่งพรายองค์
( ซ้ำ/ )
(พูด.......)
มหากวี โคตระมหา นิรนาม ท่านใช้ปากกาเมจิก ราคาถูกๆ
เขียนไว้ที่ประตู ห้องส้วม ในปั๊มน้ำมันแห่งหนึ่ง 20 ปีที่แล้ว
ท่านมหากวีท่านนั้น ผมต้องเรียกท่านว่ามหากวี เพราะว่าประเทศไทยตอนนี้กวีเยอะ ชิบหาย
มหากวีท่านนั้นเขียนไว้ที่ประตูส้วมว่า
ฉันรักเธอ เพ้อหา จนหน้าแห้ง โย่
สุดสแยงสุดสยิว หิวกระหาย โย่ โย่
แม้อกหักรักนี้ขี้แตกตาย จุงเบย
อยู่ก็อาย ตายคาที่ ดีกว่าเอย
