ปั๊บ เปรื่องปราชญ์ ประสาตร์สาน
(ช่วงเน้ นึกถึงเพลงเก่าๆ........)
แทบล้มตัวลงให้ร่างมันจม
ให้มันกลืนหายใต้พื้นดิน
สิ่งที่ได้ยิน เมื่อฉันได้ฟัง
มันทับมันโถมหัวใจ
บาดลึกจริงๆ แต่ถึงยังไง
ก็ทนเก็บไว้ข้างใน
ฉันขอเป็นคนที่ไม่มีวัน
อ่อนแอให้ใครได้เจอ
* ขอยืนอยู่ตรงนี้ แม้มันจะปวดร้าว
ขอยืนอยู่ตรงนี้ มองดูเธอทิ้งไป
** ยืดอกรับ กำหมัดไว้... ต้องไม่เป็นไร
น้ำตาผู้ชาย จะไม่ให้มันไหลมา
ยืดอกรับ ยืนหยัดไว้ ให้เธอเข้าใจ
ให้เธอเข้าใจ ถ้าเผื่อว่าเธอหันมา ฉันไม่เป็นไร
จะแพ้ยังไงศักดิ์ศรียังมี
ไม่ดึงไม่รั้งไม่วุ่นวาย
จะรักยังไง แต่ไม่จำเป็น
ไม่เห็นจะต้องพูดไป
เมื่อถึงเวลาก็พร้อมจะเจอ
ไม่ขอให้เธอเห็นใจ
เพราะถึงยังไงก็เสียเธอไป ไม่ว่าจะช้าหรือเร็ว
ซ้ำ ( * , ** )
( ** )
