สองมือเจ้าเสิร์ฟอาหารให้เขา 
คอยเอาใจผู้คนที่มาดื่มกิน 
เงินเดือนเพียงน้อย แต่เป็นอาชีพสุจริต 
ดิ้นรนหาเลี้ยงชีวิต 
ยามค่ำคืนนั้นผิดด้วยหรือ 
จะชั่วจะดีไม่ใช่ที่แสงแดดแสงจันทร์ 
ไม่ใช่กลางคืนกลางวัน 
ดีเลวนั้นไม่เลือกเวลา 
ดูอย่างนกกามันหากินเวลากลางวัน 
ดูเจ้านกเค้าแมวนั้น 
มันหากินในยามค่ำคืน 

* นี่คนเขาเอาอะไรตัดสิน 
ว่าคนทำกินกลางคืนนั้นมันไม่ดี 
มีเพียงส่วนน้อยที่พลอยให้คนสุจริต 
ต้องมารับผิดร่วมกัน 
ชีวิตนั้นมันช่างลำเอียง 
ชีวิตคนดีเลวต่างกัน 
กลางคืนกลางวันนั้นเป็นเพียงเรื่องธรรมชาติ 
ผู้นำนี่แหละต้องแยกแยะปัญหาให้ขาด 
อย่าคิดว่าตนฉลาด 
กวาดร่างแหรวบคนกลางคืน 

ชีวิตคนรวยจนต่างกัน 
แล้วยังบีบคั้นแบ่งแยกคนกลางวันกลางคืน 
สองมือเด็กเสิร์ฟ ให้ผู้คนเขากินอิ่มหนำ 
หากินข้าวทีละคำ ด้วยน้ำใจที่คนเจือจาน 
(ซ้ำ *) 

คนจะชั่วดี ไม่เลือกที่ไม่เลือกเวลา 
ยาอียาม้ายาบ้า ไม่ใช่ว่าต้องเสพในบาร์ 
กินเหล้ากินยา กินเวลาไหนมันก็เมา 
สังคมของเรามันเน่า ก็เพราะเมาอำนาจในมือ 
กินเหล้ากินยา กินเวลาไหนมันก็เมา 
สังคมของเรามันเน่า ก็เพราะเมาอำนาจในมือ