ลั่น
เนื้อร้อง : ดุลยเกียรติ เลิศสุวรรณกุล amp; Sweet Mullet
ทำนอง เรียบเรียง : Sweet Mullet amp; no
หยุดทำร้าย เสียที มันเจ็บอยู่ข้างใน
ยิ่งคำพูด ไม่ดี แล้วใครจะทนไหว
มีปาก ก็ใช้ ไม่คิดจะแคร์อะไร
สนุก ใช่ไหม ที่เห็นคนเสียใจ
รู้ทั้งรู้ ยังทำ กี่คำที่ว่าใคร
คิดว่าตัว ยิ่งใหญ่ที่แท้ไม่เท่าไหร่
กี่หมื่นกี่ล้านคำ คือทุกคำ ที่เสียดสี
ไม่เคยพอใจอะไร แม้ใครว่าดี คอยจะขวางทุกๆอย่าง
จ้องทำร้าย ด้วยคำ ที่ซ้ำเติมให้ช้ำ
ถ้าเกลียดไม่ชอบใจ ก็ลั่นไป อย่างสิ้นคิด
เป็นที่ระบาย ไม่รู้ตัว ว่าทำผิด หลบให้มิดสักเท่าไหร่
ต่อให้หนียังไง ต้องเจอเข้าสักวัน
สีขาวเปลี่ยนเป็นสีดำ แค่คำลวงในโลกไม่จริง
ปลายนิ้วแค่กดพิมพ์ แต่ไม่กล้าเปิดเผยตัว
กี่หมื่นกี่ล้านคำ คือทุกคำ ที่เสียดสี
ไม่เคยพอใจอะไร แม้ใครว่าดี คอยจะขวางทุกๆอย่าง
จ้องทำร้าย ด้วยคำ ที่ซ้ำเติมให้ช้ำ
ถ้าเกลียดไม่ชอบ ก็ลั่นไป อย่างสิ้นคิด
เป็นที่ระบาย ไม่รู้ตัว ว่าทำผิด หลบให้มิดสักเท่าไหร่
ต่อให้หนียังไง ต้องเจอเข้าสักวัน
ลมปาก แค่คำ ของคนชอบใส่ไฟ
นิทาน โกหก ทำคนให้ไขว้เขว
อย่าทำ คนดี ให้กลายเป็นคนเลว
ชี้นำ ให้ทำ จนเกิดเรื่องร้ายแรง
กี่ครั้ง กี่คำ ที่ใช้ทำลาย
พอที ตอนนี้ มันยังไม่สาย
