ยังมีตำนานเป็นนิทานมากาลก่อน
เพื่อนฉันเห่าหอนเป็นสุนัขหมาที่ดี
มีมันยังมีเจ้าดำซ้ำยังน่ากลัว
ตัวมันมากมีทั้งเล่ห์กลปนลวง เย่เย้
แล้วอยู่มาในวันคืนพระจันทร์ลางเลือน
นายคอยย้ำเตือนให้ดูแลที่เล้าไก่
แต่ใครจะล่วงรู้ความคิดที่ชั่วเลว
เมื่อความดีแหลกเหลวแปรตามในดวงตา
เจ้าตัวแสบ หวังกินไก่ เผลอพลาดไป
ติดกับดักนายพรานโดนเข้าที่หาง
ตัวแสบร้องครวญคราง โอ้ยยยย
ก็แล้วจะทำยังไง กลายเป็นหมาหางกุด
พวกพวกมนุษย์ก็เลิกเลี้ยงดูแล
ความจริงก็คงจะไม่แคร์แต่หมู่หมาก็งงงวย
ซวยเราซวยแปลกประหลาดที่ขาดหาง
กลางความสับสนเล่ห์กลพลันบังเกิด
โอ้มาเถิดเพื่อนมาจงฟังฉัน ก่อน
หางนี้บั่นทอนความองอาจของเรา
อย่ามัวโง่เขลามัวเป็นเต่าล้านปี
*หอนประกาศ หมาได้ฟัง เชื่อตามมัน
พากันไปตัดหางที่เคยดีงามทิ้งไปไม่ต้องการ
ทำตัวเลวทรามตามอย่างเจ้าดำ
(*)
เรื่องเลวร้ายก็กลายเป็นเรื่องดี
สิ่งดีดีทิ้งไปไม่เข้าใจ
บาปที่ใครก็คงดูกันได้
อยู่ใต้เงาจิตใจของเธอเอง
เรื่องเลวร้ายก็กลายเป็นเรื่องดี
คนดีดีถูกฝังให้จมดิน
แม้ไม่มีใครยอมก็ทำตามกันไป
ดูเป็นอะไรที่คืบคลานบนแผ่นดิน
คือมีเพลงแล้วอยากเล่นอ่ะคับแต่แกะยากจัง
