Intro :
ยังคงยืนตรงนี้ขาไม่มีเรี่ยวแรงเคลื่อนไหว
ภาพที่เธอเดินจากกันไปยังคงมองเห็น
ขอโทษเธอบอกฉันขอให้ยอมรับสิ่งที่เป็น
พูดง่ายแต่มันยากเย็นเกินทำใจไหว
*ก้าวขาไม่ออกควบคุมไม่ได้จริงๆ
คนที่โดนทิ้งวันนี้ตอนนี้มันตายทั้งเป็น
** สิ่งเดียวที่ยังเคลื่อนไหวตอนนี้ได้คือน้ำ?ตา
ไหลร่วงหล่นมาช้าๆมาจากหัวใจละลายความแข็ง?แรง
อยากเอื้อมมือฉุดดึงเธอไว้
แต่ฉันไม่มีเรี่?ยวแรง
ทำได้แค่เพียงยิ้มเพื่อแสดงว่าไม่เป็นไร
ทั้งน้ำตา
ทำอย่างไรจากนี้เมื่อไม่มีเธออยู่ข้างฉัน
เหมือนทุกวันนับต่อจากนี้ไม่มีความหมาย
ขอโทษเธอบอกฉันขอให้ยอมรับและเข้าใจ
ถ้อยคำพูดดูง่ายดายแต่สุดเจ็บช้ำ
(ซ้ำ */**)
ก้าวขาไม่ออก ควบคุมไม่ได้จริงๆ
คนที่โดนทิ้งวันนี้ตอนนี้มันตายทั้งเป็น
สิ่งเดียวที่ยังเคลื่อนไหวตอนนี้ได้คือน้ำตา
ไหลร่วงหล่นมาช้าๆ มาเอาหัวใจ
ละลายความแข็งแรง
อยากเอื้อมมือฉุดดึงเธอไว้
แต่ฉันไม่มีเรี่ยวแรง
ทำได้แค่เพียงยิ้มเพื่อแสดงว่าไม่เป็นไร
....
อยากเอื้อมมือฉุดดึงเธอไว้
แต่ฉันไม่มีเรี่ยวแรง
ทำได้แค่เพียงยิ้มเพื่อแสดงว่าไม่เป็นไร
....ทั้งน้ำตา
