ถึงคราวสับสน ไม่มีคนช่วยรับฟัง
เมื่อยามผิดหวัง ไม่มีทางให้เดินไป
ให้ฉันได้อยู่ตรงนั้น วันที่เธอเหนื่อย เธอล้า
วันที่เธอเกิดปัญหา ได้ไหม
แม้เธอเจ็บช้ำ เพราะใครทำให้ทุกข์ใจ
ถึงวันหวั่นไหว ไม่มีใครช่วยดูแล
ให้ฉันได้อยู่ตรงนั้น วันที่น้ำตาเธอไหล
วันที่เธอขาดแรงใจ นะเธอ
ฉันเพียงอยากเห็นตัวเธอ ได้เป็นสุขใจ
ฉันทำด้วยรักด้วยความห่วงใย ก็เท่านั้น
เส้นทางชีวิต ของคนเรา นั้นยาวไกล
เรื่องราวหลากหลาย ที่ต้องไป ที่ต้องเจอ
หากแม้ว่าเธอมองหา คนที่จะมาปลอบใจ
คนที่จะร่วมทางไป ฉันเอง
หากแม้ว่าเธอมองหา คนที่จะมาปลอบใจ
คนที่จะร่วมทางไป ฉันเอง
คนที่จะอยู่เคียงเธอ ฉันเอง
