เนื้อเพลง ปลายสายรุ้ง - พาราด็อก (Paradox)

เธอ เธออยู่แห่งไหน แหงนมองดูท้องฟ้ากว้าง
วันที่ฟ้าสีคราม เปลี่ยนเป็นฤดูกาล อบอุ่นรอให้เธอบินกลับมา อีกครั้ง
เธออยู่แห่งไหน เธอได้ยินไหม ฟ้าสีครามที่สองเรา นั่งมองในวันที่สุขใจ
วันที่เหน็บหนาว เปลี่ยนเป็นสดใส แต่เธออยู่ไหน จะบินกลับมาไหม
เธอได้สอนให้ฉันได้กอด กอดจนหัวใจที่ว่างเปล่า เต็มไปด้วยความรัก มันมีค่ากว่าสิ่งใด
แต่ลมหนาวพัดมาเร็วไป วันที่ฉันได้ทำพลาด กอดเธอไม่แน่นพอ เธอบินหายไป
 
* หา หาเธออยู่ไหน (แหงนมองดูท้องฟ้ากว้าง)(ฉันยังคงรอเธออยู่) 
  วันที่ฟ้าสีคราม เปลี่ยนเป็นฤดูกาลอบอุ่นรอให้เธอบินกลับมา
  แล้วนับต่อจากนี้ จะมีแต่น้ำตาแห่งความสุข ที่ไหลรินออกมาด้วยไออุ่น จากเราสองคนด้วยรัก

เธอได้สอนให้ฉันได้กอด กอดจนหัวใจที่ว่างเปล่า เต็มไปด้วยความรัก มันมีค่ากว่าสิ่งใด
แต่ลมหนาวพัดมาเสียก่อน ก่อนที่ฉันจะพูดว่าเสียใจ ก็สายไป ที่จะเอ่ยคำว่ารัก

( * )

ฤดูกาลอบอุ่นแล้ว กลับมาได้ไหม           
ฉันรอเธออยู่ตรงนี้ อยู่ที่ปลายรุ้ง