ดวงตะวันลับขอบฟ้า  เตือนว่าเป็นเวลาของจันทร์
และคงไม่นานที่ตัวฉัน จะได้ฝันถึงเธออีกคืน

ยังเฝ้ารอเวลานี้  เวลาที่ฉันจะได้ฝันดี
ถ้าหากไม่มีวันพรุ่งนี้  ก็คงจะดีที่ฉันไม่ต้องตื่น

อีกไม่นานก็คงจะเช้า และรักที่มีก็คงว่างเปล่า
หายไป ซึ่งฉันอาจทนไม่ไหว

เลยอยากจะเป็นเจ้าชายนิทรา ที่ไม่ต้องตื่นมาพบใคร
ปล่อยตัวเองให้นอนหลับใหล  ในฝันที่มีเพียงฉันและเธอ

ให้ค่ำคืนหลุดพ้นความจริง  มีเธอเป็นเจ้าหญิงของฉันเสมอ
ไม่ต้องการอะไร แค่เพียงได้ใกล้เธอ แม้ต้องเจอแค่ในความฝัน ฉันก็ยอม

เมื่อความเป็นจริงช่างโหดร้าย  พยายามแค่ไหนก็ไม่ถึงเธอ
จึงทำได้เพียงแค่แอบเพ้อ  คิดถึงเธอได้เพียงในความฝัน