คงไม่บังเอิญที่ฉัน นั้นได้พบเธอ เจอะเจอกันอยู่แบบนี้
ตั้งแต่เช้าตรู่เที่ยงวัน ถึงเย็นก็ดี ก็คงจะมีอะไรมาให้เจอ

หรือว่าจะเป็นตั้งแต่เมื่อวานผ่านมา ที่เธอกับฉันสัญญาอะไรไว้
หรือว่าทำบุญร่วมกันแต่ชาติปางไหน จำเพาะให้เรานั้นกลายเป็นคู่กัน

อย่าไปฝืนอะไรเลย หากจะรักแม้นไม่เคย คงไม่มีใครว่าเชยหรอกเธอ

อย่าไปโทษฟ้าที่เป็นอย่างนั้น หากหัวใจเธอนั้นยังสั่นไหว
ยอมรับความเป็นไป ความจริงในใจเธอก็รู้ดี
ว่าไม่ใช่ฟ้า กำหนดเอาไว้ ให้ใจสองใจนั้นมีไมตรี
ยอมรับมาเสียที ว่าสิ่งที่เป็นไป เกิดจากใจสองเรา



รบกวน webmaster ลบอันที่แล้วด้วยคับ ขอโทษด้วยคับ มันหลุด ^^''