เรียนจบปริญญาตรี
ได้รับเงินเดือนหมื่นห้า
ค่าห้องยังไม่พอจ่าย
ค่านั่นค่าโน่นค่านี่

นี่แหละหนาชีวิตเมืองกรุง
บ้านต้องเช่าข้าวต้องซื้อ
น้ำล้างขรี่ก็ยังต้องจ่าย
อะไรก็เป็นเงินเป็นทอง
ไม่มีของฟรี

อยากจะกลับบ้านเรา
กลับไปทำนา ทำสวน ทำไร่ ผักผลไม้
เลี้ยงวัว เลี้ยงหมู เลี้ยงไก่ ไปตามประสาคนชนบท
มีลูกเต็มบ้าน มีหลานเต็มเมือง
สูดอากาศที่บริสุทธิ์
หัวใจจะมีใคร
ที่ห่วงใยเราเท่ากับพ่อและแม่
ที่บ้านเรา