อาจจะมีฝนพรำ อาจจะทำให้ฉันหนาวจนสั่น
แต่ฉันก็ยังอุ่นใจในวันที่ฉันและเธอต้องร้างไกล
เพราะยังมีเสียงเพลง เปิดเบาเบาเอาไว้ให้ฉันได้ฟัง
และนึกถึงวันก่อนนั้นเวลาที่ฉันและเธออยู่ใกล้กัน
โปรดจงรู้ว่า ทุกเวลา ที่ฉันและเธอต้องห่างกันแสนไกล
ฉันยังรอเธออยู่ตรงนี้
ให้เธอคิดตรงกันกับฉันก็พอ จะไม่ขออะไรให้มันมากเกินไป
ให้เธอคิดถึงกันแค่นั้นก็พอ และจะไม่ขออะไรไปกว่านี้
แม้ว่าฉันต้องทนเหงา เท่าไร
แต่ชั่วโมงความเหงาก็เป็นเวลาที่แสนสวยงามไม่ต่างกัน
แม้ฤดูยังคงผันไป จะร้อนจะหนาวหรือฝนก็คงไม่ต่างกัน
ดั่งรักของเธอกับฉันมั่นคงเสมอไม่ว่าจะนานสักเท่าไร
โปรดจงรู้ว่า ทุกเวลา ที่ฉันและเธอต้องห่างกันแสนไกล
ฉันยังรอเธออยู่ตรงนี้
ให้เธอคิดตรงกันกับฉันก็พอ จะไม่ขออะไรให้มันมากเกินไป
ให้เธอคิดถึงกันแค่นั้นก็พอ และจะไม่ขออะไรไปกว่านี้
แม้ว่าฉันต้องทนเหงา เท่าไร
แต่ชั่วโมงความเหงาก็เป็นเวลาที่แสนสวยงามไม่ต่างกัน
โปรดจงรู้ว่า ทุกเวลา ที่ฉันและเธอต้องห่างกันแสนไกล
ฉันยังรอเธออยู่ตรงนี้
ให้เธอคิดตรงกันกับฉันก็พอ จะไม่ขออะไรให้มันมากเกินไป
ให้เธอคิดถึงกันแค่นั้นก็พอ และจะไม่ขออะไรไปกว่านี้
แม้ว่าฉันต้องทนเหงา เท่าไร
แต่ชั่วโมงความเหงาก็เป็นเวลาที่แสนสวยงามไม่ต่างกัน
