เรื่องดีๆ
ที่ฉันยิ่งจำ ตอกและย้ำตัวเองทุกวัน ในความคิด
เรื่องดีๆ ที่ฉันยังยึดติด
เกี่ยวกับความคิดว่าเทอนั้นเป็น คนเเสนดี
เรื่องที่เลวร้าย ฉันกลับไม่จำ
สิ่งที่เทอได้ทำ ไม่เคยจำ ไม่เคยฝังใจ
ไม่เข้าใจตัวเองเลย
ก้อมันเป็นอย่างนี้ มันจึงลืมไม่ลง
ยังคิดอะไรซื่อๆ ตรงๆ ว่าเทอเคยรักกัน
ก้อมันเป็นอย่างนี้ เลยจำอยู่อย่างนั้น
ถ้าฉันนั้นจำภาพที่เทอทิ้งกัน
ก้อคงง่ายที่ฉันนั้นลืมเทอ
เรื่อดีๆคือแผลข้างในใจ
ยิ่งถ้าจำมันมากเท่าไหร่ ยิ่งเจ็บเหลือเกิน
เรื่องที่เลวร้าย ฉันกลับไม่จำ
สิ่งที่เทอได้ทำ ไม่เคยจำ ไม่เคยฝังใจ
ไม่เข้าใจตัวเองเลย
ก้อมันเป็นอย่างนี้ มันจึงลืมไม่ลง
ยังคิดอะไรซื่อๆ ตรงๆ ว่าเทอเคยรักกัน
ก้อมันเป็นอย่างนี้ เลยเจ็บอยู่อย่างนั้น
(เลยจำอยู่อย่างนั้น)
ถ้าฉันนั้นจำภาพที่เทอทิ้งกัน
ก้อคงง่ายที่ฉันนั้นลืมเทอ
ก้อมันเป็นอย่างนี้ มันจึงลืมไม่ลง
ยังคิดอะไรซื่อๆ ตรงๆ ว่าเทอเคยรักกัน
ก้อมันเป็นอย่างนี้ เลยเจ็บอยู่อย่างนั้น
(เลยจำอยู่อย่างนั้น)
ถ้าฉันนั้นจำภาพที่เทอทิ้งกัน (ภาพที่เทอทิ้งกัน)
ก้อคงง่ายที่ฉันนั้นลืมเทอ (ลืมเทอ)
