ทุกครั้งที่ได้ฟังบทเพลงพระราชนิพนธ์ของพ่อหลวง ไมว่าจะเป็นบทใด หัวใจมักเต้นแรงด้วยความปลื้มปิติ ลำพองใจ อยากจะอวดนักดนตรีทั้งโลกว่านี่คือเพลงที่พระมหากษัตริย์ของไทยเป็นผู้แต่ง และเมื่อบทเพลงของพระองค์ถูกบรรเลงโดยนักดนตรียอดฝีมือด้วยแล้ว คุณค่าของความไพเราะ วิจิตร งดงามทางศิลปะยิ่งเพิ่มขึ้นอีกเอนกอนันต์ เทียบเท่างานคีตนิพนธ์ของคีตกวีเอก จนต้องถูกบันทึกไว้เป็นผลงานทางดนตรีของโลกในสถาบันดนตรีนานาชาติ

                การที่คนคนหนึ่งจะเล่นเครื่องดนตรีได้อย่างเชี่ยวชาญ จนสามารถบรรเลงเพลงได้ตามจินตนาการและอารมณ์ของผู้เล่น ต้องอาศัยความอดทน พากเพียร และใช้เวลาต่อเนื่องอย่างยาวนาน บางคนต้องสละเวลาทั้งชีวิต จึงจะมีความแตกฉานและช่ำชอง