ก็โลกใบนี้ มีคนเป็นรังเป็นร้อยเป็นล้าน
และคงจะเพิ่มกันบานตะไท
กันไปอีกนาน เท่านาน
ความเป็นจริงที่ใครต่อใคร ต่างรู้กันดี
ว่าไม่มีใครคนไหน
จะคิดจะเชื่อเหมือนกันแบบพอดี
ฉันก็คนหนึ่ง ก็เป็นหนึ่งในนั้น
เหมือนๆ กันตรงที่ฉันไม่เหมือนใคร
โลกนี้ใช่จะมี ถูกผิดเสียเมื่อไร
ต่างคนจึงต่างใจ ฉันและเธอจึงต่างไป
* หากเราเข้ากัน ก็อาจเป็นเพราะความพอดี
ที่ตรงนี้เราเติมอารมณ์ให้เต็มซึ่งกันได้
แต่หากเราไม่เป็นไปดั่งที่ตั้งใจ ไม่เป็นไร
ช่องว่างที่ขาดหายไป แค่ใจที่มันไม่ตรงกัน
** ฉันเป็นใครเรียนรู้กันอีกสักนิด จะดีไหม
เหมือนใครๆ คิดไปคงไม่ใช่ฉัน ไม่มีทาง
ซ้ำๆ ย้ำๆ ไม่มีหรอกใครที่มันจะเหมือนกันซ้ำกัน
ต่างคนก็เริงระบำไปกับบทเพลง ที่แตกต่างกัน
ฉันเชื่อเธอเชื่อเขาเชื่อในอะไร
ไม่มีใครตอบว่าโลกนี้ มันถูกผิดได้สักแค่ไหน
ความต่างและห่าง ระยะทางอีกอื่นไกล
นับไมล์หรือเท่าไรก็อาจจะดูเหมือนใกล้
ถ้าใจเรานั้นสมพงษ์ ก็เพราะว่าดวงเราสมกัน
แต่ถ้าไม่ใช่เช่นนั้น ก็ปล่อยมันก็ทิ้งมัน
อย่าไปตะบี้ตะบัน จนมันทำลายความสัมพันธ์
(ซ้ำ * ** **)
(ซ้ำ * ** **)
