INTRO:
จิตใจดังขุนเขา ลึกลํ้าราวแม่คงคา
เมตตาธรรมล้นฟ้า ร้อยรัดวิญญาประชาปวงชน
ส่องนําใจร้อยล้าน กลายเป็นตํานานเล่าวน
ติดตรึงในใจคน ทุกข์ท้อจงทนดังองค์คานธี
ประกาศคําสอน วิงวอนประชา
อ่อนโยนด้วยรัก นําพาก้าวไป
ใช้ความสงบ สยบความเคลื่อนไหว
มรรคายิ่งใหญ่ แห่งอหิงสา
เก็บความรุ่นร้อน แปรเป็นพลัง
จิตใจอย่าพลั้ง ใช้กําลังกาย
ร้อยพันแสนหมื่น อย่ากลืนอย่าหมาย
แสนพันล้านพ่าย จิตใจเสรี
(ดนตรี)
* ห่มห่อผ้าผืนขาว คํ้าไม้เท้า ก้าวย่างไป
เย็นยํ่ากําปอกรอฝ้าย ปล่อยวางใจบริสุทธิ์
กําเนิดนี้เพื่อมวนชน กลางเวียงวังวนอมนุษย์
ขุนโจรกระชากฉุด แม้ชีพชนม์วายโลกไม่เคยลืม
(ดนตรี)
ห่มนอนความทุกข์ร้อน อาทรมวลชนที่คอย
หมื่นพันเป็นร้อยล้าน ทุกข์ท้อมานานรอวันปลดปล่อย
แอกยังคอยยึดรั้ง ดวงใจยังคงร้องไห้
ฝ่าฟันพายุร้าย ยิ้มรับความตายนํ้าใจมวนชน
ถูกตีทนชํ้า รอวันนําชัย
ถูกตีกี่ครั้ง ทนมันเรื่อยไป
ถึงเลือดรินหลั่ง ไม่จางไม่หาย
ชีวีนี้ให้ แด่ชาวโลกา
ปล่อยวางอาวุธ ยุทโธคือใจ
ดับความเลวร้าย สู้คมศาสตรา
สองมือว่างเปล่า แห่งอหิงสา
หัวใจหาญกล้า มหาตมะคานธี
(ดนตรี)
(ซํ้า *)
หัวใจหาญกล้า มหาตมะคานธี
(ดนตรี) (28 times)
