เธอกับฉันเหมือนดาวกับดวงตะวัน
ไม่มีทางที่เราจะพบจะมาเจอกันเหมือนคนทั่วไป
ไม่ว่ารักกันแค่ไหน
โชคชะตาขีดไว้ให้เราอยู่ฟ้าเดียวกัน
แต่ไม่มีวัน.. ที่จะมาเจอกัน.. ได้อย่างใคร ๆ
*ฉันมองที่ขอบฟ้า.. รอเวลาที่เธอจะมา
แม้จะได้เจอ แค่เพียงแสงรำไร แค่เพียงไกล ๆ
แม้ว่าจะต้องดับแสงของตัวเอง
แลกได้ทุก ๆ อย่าง หากการสิ้นแสงตัวเอง
คือการได้พบเจอเธอ
(ดนตรี)
ชาติที่แล้วคงทำอะไรไว้
จึงมีผลให้เราต้องพลัดต้องพราก
มีความรักที่ยากเย็น และเป็นทุกข์ในวันนี้
ได้แต่อธิฐานให้เราหมดทุกข์เสียที
ได้พบเจอกัน.. และก็ไม่มีวัน.. จะจากกันไป
(ซ้ำ*)
(ดนตรี)
จะยอมเพื่อเธอเสมอ
หากการที่ฉันดับแสง.. โอ
คือการได้พบเจอเธอ...
(ดนตรี)
