วันที่ฉันลาจากบ้านมา นํ้าตาไม่เคยตกดิน
คําของพ่อยังแว่วได้ยิน ว่าลูกรักมานะทํางาน
ครอบครัวของเรานั้นคนจนๆ
ขัดสนช่องทางทํากิน ไม่มีพื้นนาพื้นดิน
มีทรัพย์สินเอาไปจํานองเอาไปจํานํา
ฉันจึงรับผิดชอบฐานะลูกชายคนโต
เพื่อประทังความอดโซของครอบครัวที่อับเฉา
ขึ้นรถไฟ...เข้ากรุง เข้ากรุงมุ่งทํางาน
หวังไว้อีกไม่นาน จะส่งเงินกลับมาเลี้ยงครอบครัว
งานที่ทําฉันแบกหามวันยังคํ่า
ฉันเพียงกระทําจนชินชา
แสนเหน็ดเหนื่อยเนื้อตัวเมื่อยล้า
หัวใจยังกล้าพยายาม
สองมือมีแรงสีเลือดแดงเข้มข้น
เป็นคนไม่คิดที่ย่อท้อ คงอีกไม่นานเกินรอ
พ่อจ๋าพ่อจะได้รับเงิน
ทํางานเป็นรายวันฉันกระเหม็ดกิน
เอาไปใส่ออมสินรวมไว้สิ้นเดือน
ดี...ฉันดีใจ พรุ่งนี้จะถึงสิ้นเดือน
ดี...ฉันดีใจมีจดหมายเขียนมาจากครอบครัว
เราตั้งความหวังไว้เพียงบางสิ่ง
ก็มามีอันเป็นไป
ข้อความที่เขียนในจดหมาย
ส่งข่าวมาว่าพ่อสิ้นใจ
พ่อมาตายลงเพราะเป็นวัณโรค
โรคของความอ่อนแอ จากถ้อยคําของแม่
ว่าเราแย่เพราะไม่มีเงินซื้อยา
ทุกสังขารของมนุษย์ที่กําเนิดมา
ล้วนแต่ปรารถนากินอยู่สุขสบาย
ฉัน..ไม่เข้าใจ โกนหัวเข้าบวชหน้าไฟ
พกความ..ไม่เข้าใจ เอาไว้ไปถามพระธรรม
ฉัน..ไม่เข้าใจ โกนหัวเข้าบวชหน้าไฟ
พกความ..ไม่เข้าใจ เอาไว้ไปถามพระธรรม
ฉัน..ไม่เข้าใจ โกนหัวเข้าบวชหน้าไฟ
พกความ..ไม่เข้าใจ เอาไว้ไปถามพระธรรม
ฉัน..ไม่เข้าใจ โกนหัวเข้าบวชหน้าไฟ
พกความ..ไม่เข้าใจ เอาไว้ไปถามพระธรรม
ฉัน..ไม่เข้าใจ โกนหัวเข้าบวชหน้าไฟ
พกความ..ไม่เข้าใจ เอาไว้ไปถามพระธรรม
