เมื่ออ้ายเลิกกับคนใหม่ เจ้าโทรหาอ้ายก่อนหมู่
บอกชีวิตที่เป็นอยู่ ยังห่วงอ้ายทุกลมหายใจ
ยินดีต้อนรับ หากอ้ายจะกลับคืนไป
เจ้าอยากเริ่มต้นใหม่ พร้อมให้คำสัญญา
ขอบใจกานดา อุตส่าห์มอบความหวังดี
แต่อ้ายเจ็บคักอีหลี ตอนที่ถูกเจ้าทิ้งมา
เมื่อเจ้าหมดฮัก อ้ายเจ็บหนักจนหมดน้ำตา
สิให้อ้ายกลับไปหา อ้ายบ่กล้าพาใจไปเสี่ยง
เจ็บคักปานใด๋ กะกลับไปบ่ได้ดอกสาว
ยอมทนรับความเจ็บเหงา ให้เงาเป็นเพื่อนเดินเคียง
หากกลับไปอีก ย้านเจ้าฉีกใจเป็นเสี่ยง ๆ
บ่กล้าพาเจ้าไปเสี่ยง ย้านเจ้าเหวี่ยงถิ่มคือแต่ก่อน
ขอบใจหลาย ๆ ที่ยังห่วงอ้ายบ่เซา
แต่ย้านใจเจ็บกว่าเก่า สิอดเอาดอกงามงอน
ถึงน้ำตาหล่น อ้ายสิทนเช็ดเอาสาก่อน
เพราะหากว่าอ้ายใจอ่อน
ย้านต้องนอนจมก้อนความเศร้า
