ในคืนที่มีแต่แสงดาว ช่างหนาวเหลือเกิน
และภายใต้ผ้าห่มผืนเดิม ห่มเราสอง
ยอมทนหนาวกายและใจทั้งคืน
เมื่อวันที่เธอไม่อยู่
จะเป็นเช่นไร ยังรอไม่เคยลืม
ผ้าห่มผืนนี้ เว้นที่ให้เธอ
รอให้เธอมาปันไออุ่นกับฉัน
อยากจะห่มคลุม หัวใจของเราไว้ด้วยกัน
หลับฝันด้วยกันอย่างเดิม
ในคืนที่ไม่มีแสงดาว ยังมีสายฝน
และภายใต้ผ้าห่มผืนเดิม ไม่มีเธอ
แต่คืนนี้มันไม่หนาวเหมือนเดิม
ผ้าห่มครึ่งที่เหลืออยู่
ห่มคลุมทั้งกายและใจฉันคนเดียว
ผ้าห่มผืนนี้. ไม่มีที่ว่าง
พอให้ใครมาปันไออุ่นจากฉัน
อยากจะห่มคลุม หัวใจของฉันไว้ลำพัง
ผ้าห่มผืนนี้ ไม่มีที่ว่าง
พอให้เธอมาปันไออุ่นกับฉัน
อยากจะห่มคลุม หัวใจของฉันไว้ลำพัง
เลิกฝันถึงเธอต่อไป
