ดั้นด้นมาจากบ้านป่าแดนกันดาร
มุ่งเมืองหลวงโอฬารด้วยความหวังเต็มหัวใจ
เป็นนักเรียนฉันหมั่นเพียรการศึกษา
มีวิชาจากบ้านป่าแดนไกล
มาสอบแข่งขันเป็นนิสิต นักศึกษา
เอาใบปริญญาออกไปหางานทํา
นักเรียนบ้านนอกที่บ่งบอกด้วยภาษา
สรรพสําเนียงหน้าตากริยาตลกดี
มีความรู้เท่าที่ครูสั่งสอน
ไม่เคยรู้ซอกซอนเพราะข่าวสารไม่ค่อยดี
มาสอบแข่งขันเป็นนิสิต นักศึกษา
จะเอาใบปริญญาออกไปหางานทํา
หนอยแน่ะ หนอยแน่ะ หนอยแน่ะ
หนอยแน่ะ มันเป็นยังไง
สอบกะเขาทีไรไม่เคยได้สักกะปี หนอยแน่ะ
หนังสือหนังหาทุกตําราฉันก็อ่าน
แบบฝึกหัดการบ้านฉันก็ทํากันทั้งกะปี หนอยแน่ะ
มาพบความจริงของการศึกษา
เหมือนดังเกมกีฬาชิงด้อยชิงดี
ฉันแพ้ปัญญาแต่หนังหนาเหมือนควาย
ขายความรู้ไม่ได้ ขายแรงกายให้มันรวย
จะเก็บตําราเอาไปฝังลงดิน
ฉันจะขี่เครื่องบินไปซาอุดิอาราเบีย...หนอยแน่ะ
