สิให้อ้ายทน จนฮอดมื้อใด๋ บ่มีความหมายในใจเลยบ้อ
เห็นอ้ายบ่เคยเอ่ยขอ กะเลยได้ใจ
อ้ายมันคงเป็นเหมือนดั่งควาย เลยตีค่าอ้ายต่ำเกินไป
คิดอยากจะควงกับใครต่อใคร บ่เคยเกรงใจ สายตาอ้ายเลย
ทน นิ่งเฉยกับคำของคน มันสุดจะทน อ้ายอยากบอกน้องว่า
หากน้องบ่เลิกหลายใจ อ้ายกะหาใหม่ได้คือกัน
อย่าคิด ว่าคนอย่างฉัน จะหมดปัญญา
หากน้องนั้นยังบ่พอ อ้ายกะขอหลีกทางร้างลา
บ่แม่นบักตู้ ลากไถดอกหนา ที่สิกินน้ำตา แทนข้าว
โปรดอย่าเห็นว่าอ้ายเป็นของตาย ที่สิยอมพร้อมใจรับฟัง
ให้โอกาสเธอกี่ครั้ง กะยังคือเก่า
และอย่าคิดอ้ายจะฟูมฟาย บ่ใช่ผู้ชายน้ำเน่า
ให้อ้ายนั่งจม อยู่กับความเหงาบอกเลย ชาติหน้าตอนบ่าย
ทน นิ่งเฉยกับคำของคน มันสุดจะทน อ้ายอยากบอกน้องว่า
หากน้องบ่เลิกหลายใจ อ้ายกะหาใหม่ได้คือกัน
อย่าคิด ว่าคนอย่างฉัน จะหมดปัญญา
หากน้องนั้นยังบ่พอ อ้ายกะขอหลีกทางร้างลา
บ่แม่นพระเอก บ่แม่นเทวดา ที่สิกินน้ำตา แทนข้าว
