จากไปนานคิดถึงจังเลย
หอมเจ้าเอยละอองท้องถิ่น
อยากกลับไปแนบซบไอดิน
บ้านรำพึงคิดถึงเสมอ
อัสดงอาทิตย์กล่าวลา
คืบคลานมาคือคิดถึงเธอ
คืนเหน็บหนาวอีกแล้วซิเออ
บ้านรำพึงคิดถึงไม่สร่าง
กี่ร้อนกี่หนาว กี่หมื่นร้าวราน
ไม่เคยสะท้านทุกเส้นทาง
สู้ทนสร้างฝันถึงวันรุ่งราง
จะแบกไปถมความทุกระทม
ไม่จำเป็นดอกคำสัญญา
รั้วชายคาที่แสนรื่นรมย์
หากผุพังเซซังทรุดโทรม
จะกลับไปเอาใจซ่อมแซม