ตอนเป็นเด็กเคยถาม             ยามจันทร์อยู่บนฟ้า
ดวงดาวที่เคยมีค่า              วันนี้มันหายไป
วันที่เธอมีเขา                       ฉันต้องอยู่ไกลเธอ
เหมือนดาวที่เจอ                 แสงจันทร์กลบไป
* เหงาเหลือเกิน                  เหงาเหมือนดาว
ยามจันทร์ส่องสกาว            ดาวต้องลบแสงพระจันทร์
เหงาเหลือเกิน                      ดาวต้องอ้างว้างไปนานเท่าไร
พระจันทร์จึงจำจากไกล         ให้ดาวได้ส่องแสง
**หากฟ้านั้นยังมีพระจันทร์อยู่          คงไม่มีฉัน
ที่เป็นเช่นดวงดาว           เมื่อไรฟ้าไร้พระจันทร์ให้เคียงคู่
ให้เธอรู้        ว่ายังมีฉันคนนี้        ที่ค่อยเคียงข้างเธอ
(*,**)
(**,**)