ความรัก ที่เกิดขึ้นมานั้น ก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ 
เราเจอกันเพื่อจะต้องจากไกล ดังคนบนฟ้าจงใจแกล้งเธอและฉัน 
(*) เมื่อในความเป็นจริงเรานั้นอยู่ห่างกันแสนไกล 
เมื่อเวลาของเราหมดลงเธอคงจะต้องไป 
แต่ว่าฉันมันทรมานเจ็บอยู่ในหัวใจ 
อยากจะขอเวลาได้ไหม 
(**) อยากจะอยู่กับเธอให้นานกว่านี้ 
อยากบอกเวลาให้เดินช้าๆสักนาที 
เพื่อให้ใจที่เหนื่อยล้า มีช่วงเวลาที่ดี 
เก็บความทรงจำเหล่านี้เอาไว้ในหัวใจ 
อยากหยุดความเป็นจริงเอาไว้แค่นั้น 
และหลอกตัวเองอยู่ในความฝัน ที่มันช่างมีความหมาย 
เพราะฉันเข้าใจ ว่าต้องคิดถึงเธอแค่ไหน... เมื่อเราต้องไกลกัน 
ความรักระหว่างเธอและฉัน 
เป็นภาพคืนวันที่มันช่างล้ำค่า 
ทำยังไงก็คงไม่กลับมา 
ต่อให้เสียน้ำตามากมายแค่ไหน 
[ซ้ำ *,**] 
เหลือแค่เพียงตัวฉันที่อยู่เดียวดาย 
ได้แต่มองเห็นเธอเดินลับไป 
ทำได้แค่ร้องไห้อยู่อย่างนี้ 
อยากหยุดความเป็นจริงเอาไว้แค่นั้น 
และหลอกตัวเองอยู่ในความฝันที่มันช่างมีความหมาย 
เพราะฉันเข้าใจว่าต้องคิดถึงเธอแค่ไหน 
เมื่อเราต้องไกลกัน...