INTRO :   ( 2 time)
                               
  ฟ้าที่เห็นอยู่เหมือนใกล้  ในใจเราคงรู้ดี
                    
  กี่หมื่นพันปีก็ไปไม่ทั่วฟ้า
                               
  สูงช่างสูงจนเหนือเมฆ  จะเร็วเพียงใดจนลับตา
                        
  ให้เข้าไปในฟากฟ้าไม่มีทาง
                       
ฟ้าบางครั้งดูใสดี  แต่พลันก็มีพายุ
                          
ฝนตกจนมองเห็นแผ่นฟ้าแค่ลางๆ
                     
แม้บางครั้งดูฟ้ามืด  เงาดำทะมึนเสียงฟ้าคราม
                    
จู่ๆ ลมแรงก็สางให้จางไป
                                
  *เหมือนเธอเหลือเกิน.. ที่อยู่ชิดใกล้
                        
    แต่ก็ยังไม่เข้าใจเธอซักที
                                
    รักเธอเหลือเกิน.. ในทุกอย่างที่เธอมี
                           
    แดดลมจะแรงไม่หนีฉันจะบิน
(ดนตรี)     ( 2 times )
(ซ้ำ *)
                     
และตัวฉันที่รู้ว่า  บรรดาดินแดนที่ฉันไป
                       
ก็เธอนั่นไงส่งแรงมาให้ฉัน  โอ..
                                
และถึงแม้จะรู้ว่า  ฟากฟ้าแปรไปได้ทุกวัน
                      
จะยังยืนยันไม่ผันไปจากเธอ
                            
จะอยู่ในอ้อมกอดฟ้า.. ไปจนตาย