บ่อยครั้งที่ฉันเคว้งคว้างเดินไปท่ามกลางผู้คน สั่งให้เท้าสองเท้านั้นก้าวไปอย่างเหนื่อยล้า
มีแต่ความคิดท้อแท้ในใจ กับเกมชีวิตและโชคชะตา กับปัญหาที่ฉันไม่คิดจะสู้ต่อไป
แต่ฉันบังเอิญมองไปไปเจอภาพชายผู้หนึ่ง ที่วันนี้สองขาของเขาโดนตัดขาดหาย
ชายหนุ่มคนนั้นเขาใช้ขาเทียม ผลักดันชีวิตของเขาให้ก้าวไป
และยังคงมีแววประกายในตาคู่นั้น
**กลับทำให้ฉันค้นพบว่าฉันไม่ได้อ้างว้างเดียวดายต่อไป ยังมีผู้คนมากมายที่เขาต้องดิ้นรนยิ่งกว่าฉัน
และความหวังที่พวกเขามี มันเหมือนแสงของตะวัน ที่จะเป็นแรงใจ ให้ฉันยังคงก้าวไป
*ชายชราคนหนึ่งนั่งลงที่ตรงข้างทาง หยิบเอาของไร้ค่า เสื้อผ้าเก่าๆ มาขาย
ภาพเด็กผู้หญิงน้อยๆ คนหนึ่ง หยุดยืนข้างรถร้องขายมาลัย ซ่อนความหวังน้อยๆ นั้นไว้ใต้เงาหมอกควัน
ทุกๆครั้งที่เสียงหัวใจอ่อนลงทุกที ที่ถนนสายนี้นัดฉันมาบอกความหมาย
ภาพจากถนนสายแสงตะวัน บอกเล่าให้ฉันเห็นโลกที่เป็นไป ช่วยหล่อเลี้ยงชีวิตฉันไว้ ไม่ให้หมดหวัง
บอกให้ฉันได้รู้ว่าฉันยังคงมีหวัง และวันนี้ฉันพร้อมจะลุกขึ้นสู้อีกครั้ง
