เธอไม่สวย ในสายตาคนทั่วไป อาจไม่ประทับใจถ้าใครมองผ่าน
ก็แค่ผู้หญิงหนึ่งคนที่เอาแต่ทำอาหาร ไม่เคยมีสักคนวันที่จะใส่ใจหน้าตา
อยู่ในครัวมากกว่าร้านทำผม ไม่เคยไปเดินเที่ยวชมในศูนย์การค้า
ห่วงแต่ว่าคนของเธอ ถ้าหากว่าเหนื่อยกลับบ้านมา
หิวข้าวขึ้นมาแล้วใครจะทำให้กิน
* แต่หากจะวัดความสวยด้วยความดี เธอคนนี้ของฉันสวยเกินกว่าใคร
ทุกสิ่งที่เธอทำนั้น มันทำให้ฉันซาบซึ้งใจ ไม่ว่าใครจะว่าอย่างไรก็ตาม
เธอเป็นผู้หญิงธรรมดา แต่เป็นนางฟ้าประจำบ้าน
บ้านเป็นบ้านเพราะมีเธอ อยู่ในกับข้าวทุกจาน
อยู่ในอาหารฝีมือเธอ รักของฉันจึงอิ่มเสมอ
ก็เพราะมีเธอที่คอยเติม
อยู่กับเธอไม่รู้ว่านานเท่าไร ทำให้เธอเสียใจไม่รู้กี่ครั้ง
แต่โกรธเท่าไรก็ยังถามว่ากินอะไรมาหรือยัง
ถ้ายังเดี๋ยวแม่จะทำให้กิน
( * , ** , ** )
กับข้าวของแม่อร่อยทุกคำเพราะทำด้วยหัวใจ
