Intro :
ขาดคนปลอบใจ ยามไหนที่ใจมันท้อ
ขนาดดื่มน้ำก็ยังติดคอ
ยามท้อต่อโชคชะตา
โอ้ชีวิตหนึ่ง ซึ่งพลัดพรากจากบ้านมา
ดั่งนกน้อยบินลัดฟ้า มันเซถลาร่ำไป
โดดเดี่ยวเดียวดายห้องเช่าก็เท่ารังหนู
ใครบ้างหนอใครจะเหลียวดู
อดสูเหลือเกินหนอใจ
ชีวิตต้องสู้ ไม่รู้จะจบเช่นไร
หากมีแรงใจ คงไปได้ถึงจุดหมาย
* บนเส้นทางในเมืองมายา
มากหน้าหลายตา รู้หน้าแต่ไม่รู้ใจ
คนสวมหน้ากาก ลมปากก็เชือดเฉือนใจ
กว่าถึงจุดหมายกลัวจะตายเสียก่อน
** ขาดคนปลอบใจ ใครหนอใครเป็นดั่งฉัน
ที่เหว่ว้าอ้างว้างเหมือนกัน
วาดฝันคนเดียวยามนอน
อยากมีเพื่อนเล่น
คอยหยอก คอยเย้าเว้าวอน
เชิญแวะมาคุยกันก่อน
ใครบ้างยังนอนขาดคนปลอบใจ
ดนตรี :
(ซ้ำ *,**)
ดนตรี :
