กระซิบข้างหูเบา ๆ ว่าเจ้าขาดอ้ายบ่ได้
ถึงวันเวลาเปลี่ยนไปสิฮักแต่อ้าย
อ้ายก็หลงเชื่อใจ อุตส่าห์ทำดีแทบตาย
ความดีที่อ้ายทำไปเจ้าบ่เห็นค่า
เพราะเขาคนนั้นแม่นบ่ ที่เฮ็ดให้เจ้าเปลี่ยนใจ
หยอกล้อควงแขนชิดใกล้ อ้ายเห็นเต็มตา
บอกอ้ายว่าเขาเป็นหมู่ หยอกล้อเป็นธรรมดา
ฮักอ้ายกลายเป็นน้ำตาหลั่งปานฝน
ปฏิเสธบ่ได้ว่ามันเจ็บ
หัวใจของอ้ายมันเจ็บ เจ็บเกินใจจะทน
อ้ายขอถามสักข้อหนึ่ง
เป็นหยังคือฮักหลายคน ฮู้บ่อ้ายเจ็บเจียนตาย
อ้ายขอเดินจากลา พร้อมน้ำตาที่มันรินไหล
อ้ายสิตัดใจเพราะอ้ายบ่มีความหมาย
อ้ายมีแต่ความเหงา ส่วนเจ้ามีเขาข้างกาย
ใจอ้ายต้องพังทลาย เพราะน้องหลายใจ
ปฏิเสธบ่ได้ว่ามันเจ็บ
หัวใจของอ้ายมันเจ็บ เจ็บเกินใจจะทน
อ้ายขอถามสักข้อหนึ่ง
เป็นหยังคือฮักหลายคน ฮู้บ่อ้ายเจ็บเจียนตาย
อ้ายขอเดินจากลา พร้อมน้ำตาที่มันรินไหล
อ้ายสิตัดใจเพราะอ้ายบ่มีความหมาย
อ้ายมีแต่ความเหงา ส่วนเจ้ามีเขาข้างกาย
ใจอ้ายต้องพังทลาย เพราะน้องหลายใจ
ใจอ้ายต้องพังทลาย เพราะน้องหลายใจ
