นั่งมองฟ้ายังมีแสงของดวงดาว ต่างจากฉันที่ยังเหงาและไม่มีใคร
รอใครสักคนจะผ่านเข้ามาในช่วงเวลาที่ต้องเหงาใจ  อีกนานไหมที่ยังต้องเป็นอย่างนี้
     แต่ละวันที่ยังคงหายใจอยู่  ก็ไม่รู้ชีวิตพรุ่งนี้ที่มี จะต้องอยู่และทำเพื่อใคร
ไม่เข้าใจตัวเองสักที ต้องทนอย่างนี้และรออีกนานเท่าไร........

   **จะมีใครค้นความรู้สึก ส่วนลึกที่ฉันมีที่ทนเก็บไว้อย่างนี้ อยู่ในหัวใจ
รอ..ใครคนนั้นให้มาเปิดความลับที่ฉันเก็บไว้ จะตอบแทนเธอหมดใจที่ฉันมี 

     จะต้องทนกับความเหงาที่แสนเดียวดาย อีกนานไหมที่ต้องใช้ชีวิตลำพัง
กับเส้นทางที่ยังแสนไกลนานเท่าไรใครจะรับฟัง  จะมีใครบ้างเข้าใจสิ่งทีฉันเป็น
 
     จะรักเธอหมดใจ.......ที่ฉันมี