ไม่ห่วงเธอเลยไม่เคยจะแคร์
ไม่ยอมดูแลเท่าไหร่
มั่นใจว่าเธอยังรักกัน
ปล่อยเธออดทนบนความปวดใจ
ร้องไห้คนเดียวมานาน
แล้ววันนึงเธอก็เดินจากไป
ไม่เคยเหงาอย่างนี้เลย
ไม่คุ้นไม่เคย ไม่รู้ว่าความว่างเปล่า
จะบาดในใจให้ร้าวจนทนไม่ไหว
เพิ่งจะได้รู้ ร้องไห้ทีหลังนั้นดังกว่า
ไม่รู้น้ำตามันมาจากไหน
ที่ทำให้เธอปวดใจครั้งนั้น ถึงวันต้องทนรับไป
รับความเจ็บเอาไว้ คูณด้วยความเสียใจอีกเท่าตัว
อยากจับมือเธอเบาๆ ซักครั้ง อยากฟังเธอคุยซักคำ
อยากทำให้รู้ว่าฉันรักเธอ
แต่ทำได้เพียงแค่ทนเก็บไว้
คล้ายๆ ในวันที่เธอ ต้องทนจนไม่อาจทนต่อไป
ไม่เคยเหงาอย่างนี้เลย
ไม่คุ้นไม่เคย ไม่รู้ว่าความว่างเปล่า
จะบาดในใจให้ร้าวจนทนไม่ไหว
เพิ่งจะได้รู้ ร้องไห้ทีหลังนั้นดังกว่า
ไม่รู้น้ำตามันมาจากไหน
ที่ทำให้เธอปวดใจครั้งนั้น ถึงวันต้องทนรับไป
รับความเจ็บเอาไว้ คูณด้วยความเสียใจอีกเท่าตัว
เพิ่งจะได้รู้ ร้องไห้ทีหลังนั้นดังกว่า
ไม่รู้น้ำตามันมาจากไหน
ที่ทำให้เธอปวดใจครั้งนั้น ถึงวันต้องทนรับไป
รับความเจ็บเอาไว้ คูณด้วยความเสียใจอีกเท่าตัว
เพื่อเธอจะพอใจ วันนี้ฉันร้องไห้มากมายกว่าเธอ
