อดทนเวลาที่ฝนพรำ

อย่างน้อยก็ทำให้เรา

ได้เห็นถึงความแตกต่าง

เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง

ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ

ว่ามันคุ้มค่าแค่ไหนที่เฝ้ารอ

หากเปรียบกับชีวิตของคน

เมื่อยามสุขล้นจนใจมันยั้งไม่อยู่

ก็คงเปรียบได้กับฤดู

คงเป็นฤดูที่แสนสดใส

* (และ)แต่ถ้าวันหนึ่งวันไหน

ที่ใจเจ็บจนทุกข์

ดั่งพายุที่โหมเข้าใส่

บอกกับตัวเองเอาไว้

ความเจ็บต้องมีวันหาย

ไม่ต่างอะไรที่เราต้องเจอทุกฤดู

** อดทนเวลาที่ฝนพรำ

อย่างน้อยก็ทำให้เรา

ได้เห็นถึงความแตกต่าง

เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง

ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ

ว่ามันคุ้มค่าแค่ไหนที่เฝ้ารอ

เมื่อวันที่ต้องเจ็บช้ำใจ

จากความผิดหวังจนใจมันรับไม่ทัน

เป็นธรรมดาที่เราต้องไหวหวั่น

กับวันที่อะไรมันเปลี่ยนไป

( ซ้ำ * , ** )

อย่าไปกลัวเวลาที่ฟ้าไม่เป็นไร

อย่าไปคิดว่ามันเป็นวันสุดท้าย

น้ำตาที่ไหลย่อมมีวันจางหาย

หากไม่รู้จักเจ็บปวด

ก็คงไม่ซึ้งถึงความสุขใจ
( ซ้ำ ** )