เพลง จ่าเพียรขาเหล็ก
E A E
วันเวลาคนเราไม่ยั่งยืน ถ้ารื้อฟื้นคืนได้ก็จะดี
C#m F#m B7
ฉันอยากให้ใบไม้ใบนี้ ได้หวนคืนสู่โคนต้นตน
E A E
หนทางแห่งนักรบนักสู้ ครั้งยังอยู่เทือกเขาบูโด
C#m B7 E B7 E A E B7 E
มิตรเป็นล้านศัตรูเป็นโหล พุธโธ่เอ๋ยขอย้ายไม่ได้ผล เขาขอแค่รักษาชีวิตตน
E A E
มีใครบ้างไม่รักตัวกลัวตาย อยู่เมืองใหญ่สบายจนล้นพ้น
E C#m F#m B7
แต่ยังมีจ่าเพียรอีกกี่คน ทนอยู่ป่ารักษาอธิปไตย
E A E
ให้สังคมที่การเมืองเสื่อมเกียรติ ทำความดีจึงไม่มีใครสน
E C#m B7 E
ตายไปก็แค่เป็นวีรชน กี่คนมาแล้วหล่ะที่ถูกลืม
A E A E
** แต่อย่าลืมจ่าเพียรขาเหล็ก นายตำรวจเล็กๆ แห่งบันนังสตา
A E B7 E
วีรกรรมยิ่งใหญ่ แต่ลมหายใจไร้ค่า ต้องจากจำด้วยน้ำตา ของภรรยาและลูกชาย
E A E
ถึงทำดีไม่มีใครมอง แต่ต้องทำหน้าที่ ให้บรรลุ
E B7
จ่าเพียรย้ำเตือนเหมือนคำครู ผู้ร่วมงานต่างจดจำขึ้นใจ
E A E
ในความกล้าหาญเสียสละ มีเมตตาเข้าหาประชาชน
A E B7 E
แต่สังคมนั้นกลับไร้เหตุผล ชีวิตคนหนึ่งคนยังขอกันไม่ได้
A E B7 E
สังคมช่างไร้เหตุผล ขอชีวิตตนยังขอไม่ได้
A E B7 E
สังคมช่างไร้เหตุผล ขอชีวิตตนเขายังไม่ให้
A F#m B7 E
ขอขวัญกำลังใจ ของเพียรคืนมาสู่กรมตำรวจ
A F#m B7 E
ขอขวัญกำลังใจ จนเพียรคืนมาสู่ครอบครัวของจ่าเพียร
ความคิดเห็นเกี่ยวกับคอร์ดนี้