เอาหัวใจใส่กระเป๋าเดินทาง ขึ้นสะพายหลังแบบคนช่างฝัน
เดินทางตามแสงตะวัน  ไล่ตามความฝันว่ามันจะไกลเท่าไหร่
    ได้เกิดมาในชาตินี้ชีวิตจะยาวเท่าใด ปล่อยมันไปวันวันทำไม 
เดี๋ยวแก่ไปเสียดายเวลา
   มีมือมีขาก็ย่ำหาทางไป  อยากได้อะไรก็ต้องไขว่ต้องคว้า
สร้างชื่อเอาไว้ในวิถีคนกล้าให้คนรุ่นหลังศึกษาเป็นแบบอย่าง
    ไม่ท้อถ้ายังไม่ถึง  ไม่หยุดถ้ายังไม่ไกล้  ถึงมันจะเหนื่อยแค่ไหน
เอาหัวใจเข้าไปวัดกัน
    เมื่อมีความฝันมันต้องมีความกล้า  ต้องแสวงหาไล่ล่าความฝัน
จะไกลเท่าไหร่ถ้าไม่หยุดซักวัน  ก็เข้าไกล้ความฝันวันละนิดวันละหน่อย