ก็อยู่คนเดียวเหมือนเคย มันชินกับการไม่มีใคร กอดตัวเองกับความเหงาใจอยู่ทุกวัน
ไม่เคยเชื่อเลยแค่การได้พบใคร จะมีผลอะไรกับใจฉัน แต่แล้วก็มีสิ่งนึงเปลี่ยนไป

ในวันที่ฉันได้เจอ ที่แห่งนี้ ทำให้ฉันได้รู้ความหมายของการได้พบเจอ
โลกก็ยังคงหมุนไป อะไรๆก็เหมือนเดิม แต่สิ่งที่มีเพิ่มเติมก็คือเธอ
�
เธอทำให้ฉัน รับรู้ด้วยหัวใจ
(เพราะ) ก็เธอทำให้ฉัน รับรู้ถึงความผูกพัน
รู้ถึงบางสิ่ง ที่ฉันไม่เคยเชื่อเลยในสักวัน เพิ่งรู้เพิ่งเข้าใจก็วันนี้ ว่าพรหมลิขิตมีจริง
(สิ่งที่ทำให้ใจสองใจได้พบกัน เพราะพรหมลิขิต มีจริง)

ขอบคุณความห่วงใย ขอบคุณรอยยิ้มที่จริงใจ ขอบคุณกับความหวังดีที่ให้กัน
ช่วยทำให้คนหนึ่งคนที่เคยว่างเปล่า หยุดความเหงาที่มีในใจนั้น� ให้ฉันก้าวเดินต่อไป พร้อมๆเธอ