เพลงนี้แต่งให้พื่อนคนนึงที่คนรักของเค้าได้จากโลกนี้ไปแล้ว

ที่รัก...เธออยู่แห่งหนใด  โปรดรู้ไว้รักเธอเสมอ
ตัวฉันได้แต่นอนละเมอ พร่ำเพร้อว่ายังมีเธอต่อไป
อยู่อย่างอ้างว้าง อยู่อย่างเหน็บหนาวใจ

  *ในค่ำคืนแห่งความมืดมิด  
   ฉันนอนหลับตาไม่สนิท  ..คิดถึงภาพเธอ

**เธอคือนางฟ้าที่งดงาม  ที่รักแม้เราไม่อาจได้พบกัน
  แต่เธออยู่ในใจฉันตราบชั่วนิรันฑ์ ที่ฉันนั้นหายใจ ..คือเธอ

ที่รัก...เวลาช่างแสนสั้น ทำให้เราต้องจากกันแสนไกล
อยู่อย่างอ้างว้าง  อยู่อย่างทรมาน

(*,**) / (**,**)