ตำนานพระธาตุภูเพ็ก

ภูเพ็กปราสาทหิน ชนทั่วถิ่นได้ยินยล	ตั้งเด่นเป็นกุศลตั้งอยู่บนยอดภูพาน
เรื่องราวคราวเก่าก่อน	จะขอย้อนพุทธกาล	ปราสาทมีตำนานขอขับขานดังใจจง
ย้อนกลับนับพันปี	เมื่อครั้งที่พุทธองค์	เสด็จดับขันธ์ลง พระประสงค์เปล่งวาจา
จง นำอุรังคธาตุ ไว้ปราสาทภูกำพร้า	ณ ปัจจุบันนั่นหนา ภูกำพร้าคือธาตุพนม
กล่าวถึงเมืองน้อยใหญ่	ปลื้มเปรมใจอภิรมย์ เตรียมการรับบรม อุรังคธาตุที่ผ่านทาง
สุวรรณภิงคาร เจ้าหนองหารได้เตรียมสร้าง พระธาตุเพื่อนำวาง	สุขสล้างปรีเปรมใจ                              ระดมเหล่าชาวเมือง  ปรึกษาเรื่องที่ตั้งไว้ เกิดการแบ่งหญิงชาย	 แข่งสร้างไวใครเสร็จทัน
ดาวเพ็กขึ้นเมื่อใด ที่สร้างไว้จงหยุดพลัน ฝ่ายหญิงต่างเลือกสรร ที่แห่งนั้นธาตุนาเวง	                       ฝ่ายชายเลือกทีหลัง ได้ที่ตั้งไม่ยำเกรง บนเขาพวกเราเก่ง ไม่รีบเร่งมีกำลัง                                         ฝ่ายหญิงมีแรงน้อย รู้ว่าด้อยเรื่องพลัง วางแผนกันพลาดพลั้ง	ส่งสาวงามไปยั่วยวน	                           พวกหนึ่งส่งขึ้นเขา จำลองเอาให้เรรวน จุดโคมเป็นดาวล้วน ออกวาจาว่าเพ็กลอย	                         ฝ่ายชายหลงในกล ทั่วทุกคนต่างล่าถอย ลงไปช่วยนางน้อย	ก่อปราสาทธาตุนารายณ์
นารายณ์ธาตุสร้างเสร็จ	งามสำเร็จแต่วันวาน ภูเพ็กน่าสงสาร	ธาตุบ่แล้วเป็นแป้วใจ	                          จากนั้นถึงวันนี้ จึงได้มีชื่อเรียกไว้ ภูเพ็กมุสาใจ	ท่านทั้งหลายจงได้จำ	
อนุสรณ์ความประมาท	ชายองอาจพ่ายงามขำ	ฟังแล้วจงน้อมนำ  เป็นข้อคิดไว้ติดตัว	
จบตำนานกาลเก่า เป็นเรื่องเล่าแต่เพียงนี้ ภูเพ็กรวมชีวี ธาตุองค์นี้แหล่งรวมใจ
ปวงข้าขอวันทา มอบตัวข้าเป็นทาสไท้ ล่วงเกินสิ่งใดใด  พระธาตุได้โปรดอภัย	                         ขอบารมีองค์พระธาตุ จงประสาทพิธพรชัย อำนวยช่วยส่งให้ สุขสดใสไปนิรันดร์


เปมิกา  คำเรืองศรี....ประพันธ์
30  พฤศจิกายน  2553