เมื่อยามเธอท้อใจ ให้ลองมองฟ้าไกล หมู่เมฆลอย ลมโชยพัด เป็นเหมือนๆ ทุกๆ วัน
 ดวงอาทิตย์ก็ยังร้อนแรง โอ้เจ้าแสงตะวัน ไม่เคย จะเหนื่อยหรือไร
 
แต่เมื่อยามค่ำลง ก็ยังเป็นฟ้าเดิม หมู่เมฆลอย ลมโชยพัด เหมือนกับเมื่อตอนกลางวัน
ดวงอาทิตย์ ลอยลับไป มีแค่เพียงแสงจันทร์ ยิ้มสู้ แข่งกับแสงดวงดาว

    * และแม้บางครั้ง ที่บนฟ้าผืนเดิม จะมีฝน และพายุ

          ** 	แดดตอนเช้าช่าง(ที่)สดใส สีทองรำไร ขอบฟ้ากว้างไกล ไม่มีมัวหม่น
                     	แต่กลางคืนกลับมืดมน มีแค่แสงเลือนราง ส่องทาง ให้มีความหวัง
                      อาจมีฝนโปรยปราย พายุ กระหน่ำ ปิดบัง ท้องฟ้าที่เคยสดใส
                     	เชื่อว่าสักวันหนึ่ง ข้ามพ้นคืนเลวร้ายไป ท้องฟ้า จะสวยสดใส อีกครั้ง

ในช่วงชีวิตหนึ่ง อาจได้เคยพบเจอ กับเวลา ที่ฟ้า ไม่สดใสและฝนพรำ
ลมพายุ เมฆฝนรุนแรง แต่ต้องมีสักวัน ที่มัน จะผ่านพ้นไป

            หากเราไม่ยอมแพ้ ไม่หมดหวังและก้าวไป สักวัน ก็จะได้พบ
                                     (**)


จะพบตะวัน อีกครั้งในเช้าวันใหม่