เกิดมาท่ามกลางปัญหาสังคม
พายุอารมณ์ คมรักบาดใจ
ต้องถูกทอดทิ้ง  เหมือนสิ่งไร้ค่าหรือไร
พ่อแม่อยู่ไหน    ไม่เห็นมีใคร      ในทางที่เดิน
  * เมฆรักหมอกมัว ครอบครัว  แตกพัง
แม้แต่ความหวัง  ก็ยังแหลกเหลวยับเยิน
ตะเกียงส่องทาง   เลือนลางเหลือเกิน
ในเส้นทางเดิน  แทบมองไม่เห็นแสงไฟ
   เหน็บหนาว  อยากมีพ่ออยู่ข้างกาย
คืนนอนฝันร้าย กอดแม่คงได้อุ่นไอ
ยามที่มีรัก  ก็อยากมีหลักพักใจ
วันที่ร้องไห้  ไม่เห็นมีใครสักคน
   เกิดมาท่ามกลางทางแยกอารมณ์ 
ความทุกข์ระทม  ขมขื่น  ต้องทน 
หัวใจบอบบาง    เดินกลางป่าคน
ในทางมืดมน    ดิ้นรนตามแสงตะเกียง
ดนตรี ............................ ( ซ้ำ ) *