INTRO :
อาจจะมีเวลา ที่คนหนึ่งคนต้องล้มต้องพลั้งไป
และใครต่อใคร ก็คอยแต่ซ้ำเติมตอกย้ำ
และเป็นเวลา ที่ดูช่างยาวนานเกินจะรับได้
เมื่อไม่มีใคร ที่คอยจะลบรอยเจ็บช้ำ
ดั่งพายุฝนทำเราให้หลงทาง
มืดมนอ้างว้างจนทนไม่ไหว
* แม้ว่าเราจะเคยล้ม แม้ว่าเราจะเคยพลั้ง
แต่ฟ้าจะยังให้เราต้องก้าวไป
แค่คนที่หกล้ม ต้องลุกขึ้นยืนอีกให้ไหว
ขอให้เราได้ลองอีกครั้ง
แม้ว่าเราจะเคยล้ม แม้ว่าเราจะเคยพลั้ง
แต่ฟ้าจะยังให้เราต้องก้าวไป
แค่คนที่หกล้ม ต้องลุกขึ้นยืนอีกให้ไหว
ลุกขึ้นยืนอีกครั้ง
นี่คือเวลา ที่คนหนึ่งคนให้โอกาสหัวใจ
ไม่มีหรอกใคร ไม่ผิดไม่พลั้งไม่เคยแพ้
อภัยได้ไหม อภัยให้กับตัวเองที่พลาดไป
ให้จำเอาไว้ เวลาจะลบรอยบาดแผล
ฝ่าพายุฝนในวันที่มืดมน
เมฆหมอกผ่านพ้นคืนความสดใส
(ซ้ำ * )
b5
แหงนมองขึ้นบนฟ้า
เรายังมีความหวังและมีคุณค่า
b5
ลุกยืนขึ้นอีกครา เรื่องที่ผ่านมา
เป็นเพียงอีกบทเรียน ให้จดให้จำเอาไว้ เฮ....
(ดนตรี)
ดั่งพายุฝนทำเราให้หลงทาง
มืดมนอ้างว้างจนทนไม่ไหว
ฝ่าพายุฝนในวันที่มืดมน
เมฆหมอกผ่านพ้นคืนความสดใส
(ซ้ำ * .................till fade)
