เจอะคำกลอนของเธอที่เคยเขียน เก็บเศษเหรียญที่เธอทำตกไว้
กับพวงกุญแจที่เธอลืมไว้ในลิ้นชัก และแจกันกระเบื้องใบนั้นที่ไม่มีดอกไม้สักดอก
เจอะหนังสือของเธอตั้งแต่เรียน กับภาพเขียนของเธอที่มุมนั้น
และเบอร์โทรที่มีที่ฉันขอตั้งแต่วันโน้น ตั้งแต่วันที่เราพบกันจำได้ไหม นานมาแล้ว
*พอเหลือบไปเห็นแล้วมันปวดใจ ทำยังไงก็ไม่หาย คิดอยากจะขว้างปา คิดอยากจะเขวี้ยงไป
แต่ของที่เธอลืมไว้ทำใจทิ้งมันไม่ได้ ขอร้องเธอมาเอาไป อย่าให้ฉันต้องเก็บเอาไว้อีกเลย
ยิ่งเหลือบไปเห็นแล้วยิ่งปวดใจ วอนเธอหน่อยได้ไหม ไม่อยากจะคิดเลย อยากจะห้ามใจ
แต่ของที่เธอลืมไว้ มันมากมายหลายอย่าง
แต่มีบางอย่างเธอเอาไป โปรดคืน เอาใจของฉันคืนกลับมา
เจอะกางเกงของเธอที่ยางย้วย เสื้อสีสวยที่ยังคงกลิ่นหอม
กับแชมพูขวดนั้นที่สำคัญมันยังคงเหลือ และเลคกิ้งลายเสือเก็บไว้นาน จำได้ไหม มันขาดแล้ว
(*)
ยิ่งเหลือบไปเห็นแล้วยิ่งปวดใจ วอนเธอหน่อยได้ไหม ไม่อยากจะคิดเลย อยากจะห้ามใจ
แต่ของที่เธอลืมไว้ มันมากมายหลายอย่าง
แต่มีบางอย่างเธอเอาไป โปรดคืน เอาใจของฉันคืนกลับมา
