Intro :
ลืมหรือยัง หรางที่เคยขังเรา นั่งกอดลูกกรง อยากออกไปแค่ไหน
เขาก็ไม่ปล่อยเราออกไป อยู่ข้างในก็เป็นห่วงอยู่เรื่องเดียวว่า..เธอจะเปลี่ยนไป
นั่งทบทวนต่างๆนาๆ เหมือนคนใกล้บ้า เหมือนคนฟั่นเฟือง
นั่งซึมๆเลอะเลือน หรือว่าเรา......ใกล้บ้าแล้ว
มีที่แคบๆให้ทบทวนจิตใจ หลายคนหลายตา แตกต่างนิสัย
แต่เขาใช้กรงเหล็กเหมือนกัน ดัดสันดาน ก่อนจะปล่อยไปสู่สังคม
* ที่มีแต่การยื้อแย่งแข่งขัน พัวพัว ดิ้นรน เห็นแก่ตัว ใคร ไม่ สู้ ตาย
ต้องโดน เหยียบย่ำ จนตัวแตกสลาย ตัว ใคร ตัว มัน มัน มัน มัน โอ้.....ล่ะหนอตัวกู
ไม่รู้เธอลืมฉันหรือยัง ฉันไม่ได้เลวร้าย........อย่างที่ใครเขามอง
** ที่สักลายไว้เพื่อย้ำเตือนจิตใจ ถึงจะทนเจ็บ...สักเท่าไหร่
แต่ว่ามัน ไม่ใช่เครื่องหมายของคนเลว
อยากออกไปแล้ว อยากไปหาเธอ ข่าวโชยมาไกลๆ เขาว่าเธอรอไม่ได้
เขาว่าเธอมีคนใหม่ ไปแล้ว...
*** ไหนเธอบอกว่าจะมีกันแค่หนึ่ง ไหนบอกว่าจะรักให้ตายไปข้างนึง โว้...โว
แล้วนี่มันอะไร ไม่นานเท่าไรใจคนก็เปลี่ยน
เหมือนเขียนสัญญาเอาไว้บนลม..ลมพัดลมเพ ลมถ่ายเท เปลี่ยนไป ไร้ทิศทาง
คงไม่มีอีกแล้วเส้นชัย....ที่ฉันเคยตามหามัน....
Instro :
ซ้ำ (* ** ***)
Instro :
คงไม่มีอีกแล้วเส้นชัย......ที่ฉันเคยตามหามัน
