บอกมาโลด ว่าเจ้าโดดไปมีผู้ใหม่
บักขี้เหล้าคืออ้ายสิได้รู้ตัว
สิได้อ่อยหัวใจ ว่าอ้ายอกหักแล้วชัวร์
ว่าน้องทูนหัว มาเหมิดฮักอ้าย
บ่ต้องย่านว่าอ้ายสิไประรานเขา
อ้ายสิขอปวดร้าว สิยอมเศร้ายอมเสียใจ
บักผู้บ่าวเสื้อแถม ให้มันเป็นหยังกะได้
มันสิฮ้องสิไห้ บ่ต้องสนใจกะซางหัวมัน
มันสิฮ้องสิไห้ บ่ต้องสนใจมันดอกทูนหัว
อ้ายบักขี้เหล้า เมานั่งเว้ากับหมา
ให้คนเขาสมน้ำหน้า ว่าผีบ้าบ่พอปัว
เอาเม็ดน้ำตาแกล้มเหล้าแทนในบักถั่ว
คอบมันฮักเหมินตัว ย่อนมักฮักเหมิดใจ
บอกมาโลดอ้ายบ่โทษเจ้าดอกก้อนคำ
สิบ่ว่า ว่าเจ้าใจดำ แม่นช้ำปานใด๋
แม่นฮักใจสิขาด ปานถกค้อนฟาดบาดลงกลางใจ
อ้ายกะแค่เป็นได้แค่บักขี้เหล้า เมาในสายตา
แม่นฮักใจสิขาด ปานถกค้อนฟาดบาดลงกลางใจ
อ้ายกะแค่เป็นได้บักหมาหัวเน่า เมาในสายตา
อ้ายบักขี้เหล้า เมานั่งเว้ากับหมา
ให้คนเขาสมน้ำหน้า ว่าผีบ้าบ่พอปัว
เอาเม็ดน้ำตาแกล้มเหล้าแทนในบักถั่ว
คอบมันฮักเหมินตัว ย่อนมักฮักเหมิดใจ
บอกมาโลดอ้ายบ่โทษเจ้าดอกก้อนคำ
สิบ่ว่า ว่าเจ้าใจดำ แม่นช้ำปานใด๋
แม่นฮักใจสิขาด ปานถกค้อนฟาดบาดลงกลางใจ
อ้ายกะแค่เป็นได้แค่บักขี้เหล้า เมาในสายตา
แม่นฮักใจสิขาด ปานถกค้อนฟาดบาดลงกลางใจ
อ้ายกะแค่เป็นได้แค่หมาหัวเน่า เมาในสายตา
