ก็อยากมีแฟนเป็นตัวเป็นตน
ขอให้เป็นคนที่ไม่ไช่มนุษย์ที่ล่องหน
ตั้งแต่ปีหนึ่งถึงปีสี่ ยังไม่มีเลยซักคน
จนปัญญา ทำอย่างไงถึงจะมีภรรยา ได้โปรดเถอะ
นางฟ้าลงจากท้องนภา
ช่วยนำพระชายา ที่หน้าตาเหมือนทาทา
ถ้าได้อย่างนี้ก็คงจะดูเข้าท่า
ไม่มีคนมาคอยใส่ใจ
ไม่มีใครมาคอยห่วงใย สักคนหนึ่ง
เมื่อต้องเดินคนเดียวอย่างนี้
แต่มันยังไม่เจอสักที คนรู้ใจ
* แต่สักวันมันคงจะเจอคนที่รู้ใจ
เข้ามาเติมฝันน้อยๆ ที่ใครก็คงไม่รู้ไม่เข้าใจ
แล้วเมื่อไหร่มันจะได้เจอซักที...ฮะ
แล้วเมื่อไหร่เราก็รอมาตั้งนาน
** หนึ่งปีผ่านไปก็ยังไม่เคยจะมีใครหลงเข้ามา
ขึ้นปีสองก็ยังเข้าใจว่าต้องใช้เวลา
แต่มาปีสามเอ๊ะยังไง ไม่เห็นเหมือนเขาพูดนี่หว่า
ก็คงต้องเดินคนเดียวมันต่อไป
จบมานานก็ยังไม่มี
ไม่มีแฟนกับเขาซะที ฉันไม่มีปัญญา
ได้เป็นแฟนก็แค่ในฝัน
ตื่นขึ้นมาเป็นแค่เพื่อนกัน ฉันไม่มีน้ำยา
(* , ** , **)
สิบปีที่เรียนมา ภารยงภารยาก็ยังไม่มี
อยากจะทำอย่างไงถึงจะมีใคร
จะเดินมาควงแขนมาช่วยคลายเหงา ทำยังไง
ผมก็ไม่มีใคร มองน้องไปแล้วเขาไม่สนใจ
แล้วเราจะทำยังไงจะทำยังไงจะทำยังไง
จะทำยังไงจะทำยังไง
(** , **)
